من يه رهگذر بودم.عجب حكايتيه داستان ما آدما و خداوند.خوشم اومد از دلنوشتتون. اين يه حس غريبه كه خيلي به ماها كمك ميكنه حسي كه ميگه تو ماله اينجا نيستي و بايد بري.
اميدوارم هميشه موفق باشين.اگه بازم بنويسين من ميشم عضو هميشگي وبلاگ.